Uprawa pszenicy hybrydowej różni się w pewnym stopniu od uprawy pszenicy populacyjnej. O czym należy pamiętać aby osiągnąć sukces w uprawie:
1. Optymalny termin wysiewu – celem jest wykształcenie przed zimą min. 5-6 silnych rozkrzewień (BBCH 25-26). W przypadku mniejszej liczby rozkrzewień zaleca się wiosenne dokrzewianie roślin. Celem jest uzyskanie docelowej obsady na poziomie 700-750 kłosów na m2 (w zależności od stanowiska).
2. Gęstość wysiewu – zwykle około połowy normy przyjętej dla odmian populacyjnych (100-150 ziaren/m2), w zależności od stanowiska i terminu siewu. Odmiany hybrydowe dzięki wyższej aktywności fizjologicznej (Efekt heterozji), mogą tworzyć silnie rozkrzewione rośliny (nawet >10 pędów kłosonośnych) przez co wymagają większej przestrzeni rozwojowej. Pozwala to na optymalny z punktu widzenia rośliny rozwój rozkrzewień bocznych oraz uzyskanie stabilnego i „przewiewnego”, lepiej doświetlonego łanu, o wyższej odporności na wyleganie i patogeny chorobotwórcze. Umożliwia to również właściwą rozbudowę systemu korzeniowego, dzięki czemu rośliny lepiej radzą sobie na słabszych stanowiskach oraz w warunkach stresu spowodowanego niedoborem wody.
3. Właściwa głębokość siewu (2-3 cm) oraz przygotowanie gleby – siew zbyt głęboki lub w „niedoprawioną” glebę skutkuje opóźnionymi wschodami i redukcją liczby rozkrzewień!
4. Monitorowanie i zwalczanie pojawu szkodników m.in.: śmietki kiełkówki i ozimówki, ploniarki zbożowej, rolnicy zbożówki, łokasia garbatka, skoczków oraz mszyc aby uniknąć porażenia wirusem karłowatości pszenicy (WDV), uszkodzeń liści sercowych lub wręcz zniszczenia całych roślin. Zaleca się stosowanie jesiennego monitoringu plantacji poprzez stosowanie pułapek lepowych lub żółto-zielonych naczyń wypełnionych wodą (z dodatkiem płynu do mycia naczyń).
5. Rekomendowane jesienne zwalczanie chwastów - silna presja przy wczesnych siewach i dłuższej jesiennej wegetacji. Odchwaszczanie łanu we wczesnej fazie rozwojowej pozwala na zmniejszenie dawki herbicydu, wpływając korzystnie na redukcję kosztów prowadzenia plantacji (oraz mniejszy wpływ substancji czynnej jako stresora na roślinę uprawną).
6. Wczesna (terminowa) wiosenna dawka azotu (BBCH 30). Ma to na celu zapobieganie wystąpieniu tzw. „głodu azotowego” u przezimowanych roślin, skutkującym opóźnieniem rozwoju plantacji, redukcją rozkrzewień (patrz punkt 1) oraz w późniejszym czasie obniżką plonu!
7. Wiosenna kontrola ilości rozkrzewień - w przypadku późnych siewów, przy mniejszej liczbie rozkrzewień niż rekomendowana, należy rozważyć przerwanie dominacji pędu głównego i dodatkowe dokrzewianie roślin przy pomocy chlorku chloromekwatu (CCC).
Jeśli chcesz dowiedzieć się wiecej o naszych odmianach kliknij w ich nazwy: SU HYMALAYA F1, SU HYVEGA F1, SU HYACINTH F1 .
Michał Pepka
Manager ds. zbóż mieszańcowych i marketingu.