Hossa czy Bessa? Aktualne trendy i perspektywy rozwój rynku owsa

Zachodnia cześć Australii jest głównym regionem tego kontynentu w zakresie eksportu towarów i surowców rolnych, dotyczy to również owsa. W Australii produkuje się 1-2 mln ton owsa rocznie na niecałym 1 mln/ha ziemi uprawnej, z czego co najmniej dwie trzecie jest zwykle zbierana na zachodzie kraju . Kraj ten jest drugim po Kanadzie największym eksporterem owsa na świecie. Ponadto produkuje około 600 tys. ton siana z owsa, z czego około połowa jest eksportowana. Głównym kierunkiem wywozu jest Azja południowo-wschodnia. Dzieję się tak ze względu na to, że w krajach takich jak Japonia, Tajwan czy Korea Południowa hodowla zwierząt jest bardzo mała i nastawiona na produkcję drogiego mleka lub wysokiej jakości mięsa, np. wołowiny Wagyu. Siano z owsa jest niezwykle wysokiej jakości pod względem paszowym i jakościowym, dlatego też tamtejsi producenci zdecydowali się na jego import.

Minimalne dotacje, ale intensywne finansowanie projektów badawczych.

Australijscy rolnicy otrzymują dotacje na minimalnym poziomie, dlatego też produkcja musi być niezwykle zorientowana na koszty i szybko reagować na potrzeby rynku. Nieprzewidywalne warunki pogodowe, które mają miejsce zwłaszcza w Australii zachodniej, powodują silne wahania plonów. Pomimo braku dotacji rynek owsa ciągle się rozwija związane jest to z polityką australijskiego rządu, która polega na aktywnym wspieraniu produkcji. Tylko w regionie Australii zachodniej planowane jest m.in. wydanie około 12 milionów $ AU w ciągu najbliższych czterech lat na różne projekty związane z owsem. Dotyczą one głównie zawartości składników odżywczych głownie ß-glukanu i tłuszczu w owsie konsumpcyjnym oraz rozwoju odmian bardziej odpornych na septoriozę. Choroba ta jest stanowi najważniejszy „problem” liści w produkcji owsa. Oprócz tego wspierane są projekty zachodnioaustralijskiego przemysłu przetwórstwa owsa, które powinny również zaowocować nowymi, innowacyjnymi produktami, takimi jak jadalny lub w pełni biodegradowalny kubek do gorących i zimnych napojów (patrz zdjęcie).

Jadalny kubek wykonany na bazie owsa.

Gen karłowatości zwiększa opłacalność nowych odmian owsa.

Australijska hodowla owsa zdecydowanie zyskała na wprowadzeniu genu karłowatości. Plon ziarna nowych odmian owsa został zwiększony od 17 do 20%. Wykazując przy tym lepszą jakość. Każdorazowe obniżenie zawartości łuski o 1% w nowo wprowadzonych odmianach powoduje, że australijski przemysł młynarski oszczędza około 100 000 $ AU rocznie. Plon w warunkach produkcyjnych stanowi największy problem, gdyż uległ on stagnacji i nie przyrasta od prawie 20 lat. Jest to duże zmartwienie branży owsianej, które jednoczenie motywuje wszystkich aby iść w kierunku nowych projektów badawczych. W rolnictwie tak zależnym od własnego sukcesu ekonomicznego jak australijskie, plon ziarna odmiany jest cechą decydującą o jej atrakcyjności na rynku.

Sekwencjonowanie genomu na odmianach Saaten-Union.

Ważnymi tematami konferencji były:

• zdrowotność,
• innowacyjne produkty oraz ich jakość,
• hodowla i biotechnologia owsa z naciskiem na fizjologie i tolerancje stresu,
• rozwój rynku owsa,
• agronomia i metody uprawy.

Naukowo wyróżniały się prezentacje dotyczące sekwencjonowania genomu owsa przez międzynarodowe stowarzyszenie badawcze. Jest to pewien przełom dzięki któremu w przyszłości pojawią się zupełnie nowe ścieżki do hodowli wysokowydajnych odmian. Prowadzone obecnie prace obejmują również analizę genomu zarejestrowanej również w Polsce odmiany owsa jakościowego LION oraz wysokowydajnej i odpornej na mączniaka odmiany owsa DELFIN. Dzięki tym badaniom podstawowym z pewnością skorzysta hodowla owsa w SAATEN-UNION. Pozwoli to na udostępnienie producentom postępu biologicznego a przez to nowych i lepszych odmian.

Rozbieżność między powierzchnią upraw a popytem wciąż rośnie

AUSTRALIA eksportuje owies również pod postacią siana.

Owies przeżywa rozkwit we wszystkich dziedzinach - co roku odnotowuje się nowe rekordy w zakresie przetwarzania, obrotów i wielkości sprzedaży. Według znanych analityków rynku rozwój ten będzie trwał co najmniej do roku 2028. Na konferencji podkreślono, że dopóki owies będzie traktowany cenowo jako zboże paszowe a nie konsumpcyjne, dopóty odwrotny będzie rozwój powierzchni upraw w stosunku do wielkości przerobu. Poprzednie modele cenowe uważa się za przestarzałe. Konferencja pokazała, że przy tak dużej atrakcyjność owsa i zaangażowaniu w jego dalszy globalny rozwój jest bardziej niż pewny.

dr Steffen Beuch - Hodowca owsa w firmie Nordsaat Saatzucht.

Źródło: Nordsaat Saatzucht (przekład: Tomasz Szymański)